Kunicki Marian

Marian Kunicki
ul. Śluzowa 17
16-300 Augustów
podlaskie

Plansza informacyjna

Charakterystyka twórczości

Marian Kunicki zaczął strugać pierwsze rzeźby już w szkole podstawowej. Swoje prace tworzył z materiału najbardziej dostępnego, tj. kory i drzewa topoli. Stopniowo rozwijał umiejętności snycersko-rzeźbiarskie i teraz – jak sam mówi – może wykonać wszystko, co zobaczy. Przyznaje jednak, że musi się opierać na wzorach, bo nie ma odwagi podejmować własnych tematów. Łatwość, z jaką przychodzi mu rzeźbienie, powoduje, że tworzy dużo, a w pewnym okresie życia było to jego głównym zajęciem i źródłem utrzymania. W latach 80. XX wieku widać było duże zapotrzebowanie na pamiątki z Puszczy Augustowskiej i często były nimi rzeźby, takie jak figurki flisaków, rybaków, bartników, myśliwych, drwali, pilarzy itp. W swej twórczości Kunicki podejmował jednak i większe kompozycje, o tematyce sakralnej i historyczno-obyczajowej. Wśród nich znajduje się m.in. Ostatnia Wieczerza według Leonarda da Vinci, scena ze św. Hubertem, raj, a także dożynki (prawdopodobnie wzorowane na obrazie Zofii Stryjeńskiej), wykonywał też w drewnie sceny obyczajowe zaczerpnięte z grafiki staropolskiej. Rzeźby te są wykonane głębokimi cięciami dłutem, schematycznie potraktowane jedynie rysy twarzy. Zazwyczaj pozostawione w naturalnym kolorze drewna, niekiedy tylko są powlekane bezbarwnymi lakierami lub woskami.

Rzeźbiarz jest również autorem szachów z 32 dużymi figurkami, dla których skonstruował też składane pudło, będące jednocześnie szachownicą.